Hou je van planten?

06 mei Hou je van planten?

Hou je van planten?

Hou je van planten? To be or not to be..

Dat is de vraag. Al enige tijd lijk ik in een soort midlifecrisis te zitten. Geen échte natuurlijk, want moodswings, opvliegers en andere rariteiten zijn nog ver te zoeken (vind ik), maar plantwise lijk ik er niet aan te ontkomen. Hoe hard ik er over nadenk, ik kom er niet uit. Ik voel me ontheemd, en weet niet meer wie ik ben.. Ben ik nog steeds een plantlover, of behoor ik toch tot…..team Tak? 

De prinses op de hydrokorrel

Ik kan me nog goed herinneren dat ik mijn eerste plant kreeg toen ik op kamers ging. Een mooie Benjamina pronkte in mijn hokje van 12 m2. Deze groene dame bleek al spoedig een waar prinsesje op de hydrokorrel, want ze was weinig tevree en liet dramatisch haar blaadjes vallen om duidelijk te maken dat ze het leven niet meer zag zitten. Wellicht werd ze wel ietwat verwend, en stonden haar gekrulde teentjes in de nattigheid. Of zou het komen doordat ze graag wat meer licht bliefde, doordat haar baasje een ander ritme had dan zij zelf?

Al snel heb ik de Prinses verhuisd naar El Container, en volgden na haar nog vele onderdanen die niet content waren met hun stek. Zelfs de prikkelbare doch weinig eisende variant, de cactus, vond niet zijn draai in het hok. Ik gaf het op, ik en de bladgroenkorrels waren geen vrienden. Ik bleef gek op plantjes, kwam graag bij de tuinwinkel om nooit met lege handen naar huis te keren. Keer op keer ontfermde ik mij over de nieuwelingen, en nam afscheid wanneer ze het leven lieten.

Ik nam het voor lief, mijn plantjes waren tijdelijke bewoners die eens in de zoveel tijd omgeruild werden voor nieuwe, levende varianten.

And then there was light..

En als je denkt dat een mens niet zal veranderen, bleek toch het onmogelijke mogelijk: een plant bleef leven! In ons nieuwe huis, waar veel licht is, lukte het om een Pilea (Pannenkoekplant) op te laten groeien. En na enige tijd was ze zelfs zó gelukkig, dat ze kindjes kreeg die ik op water stekte en in een mum van tijd had ik meerdere Pilea’s in huis die allemaal hun beste beentje voor zetten om samen met mij een team te vormen.

De volgende, voor mij enorme stap, was de aanschaf van een Monstera Deliciosa (Gatenplant). En ook die bleef in leven en liet zich gewillig stekken waardoor inmiddels meerdere Monstera’s in ons huis, maar ook in menig ander huis staan te shinen. De gekte begon, ik werd een Crazy Plant Lady in de dop, mijn huis telde uiteindelijk ca. 40 plantjes, en dan had ik de stekjes nog niet eens meegeteld. Want ook de Ceropegia Woodii (Chinees Lantaarnplantje), Philondendron, Epiprenum Aureum, de Monstera Obliqua (Monkey Mask) en de Scindapsus Pictus wilden wel bij ons wonen en lieten zich graag door deze lichtgroene vingers stekken.

Mijn hulpbronnen

Hou je van planten? Waar kwamen die groene vingers van mij vandaan, na al die jaren een gulle bijdrage te hebben geleverd aan de composthoop? Op een dag werd ik wakker, blij met mijn eerste Pilea-plant en ik was vastberaden om deze knapperd niet te laten sterven. Daar was Plantsome, de app die mijn plantenlevens redde. Deze app herinnert elke plantkiller dat het tijd is om wat liefde te geven aan de groene rakkers, hoeveel dorst hij precies heeft en of hij een zonneaanbidder is of niet. Superhandig!

Ook Youtube is mijn held. Er zijn duizenden filmpjes te vinden waarin heel handig uitgelegd wordt hoe je je plantje kunt stekken, zonder de moederplant schade aan te richten. En echt, zelfs in het Chinees is goed te begrijpen hoe je een plant kunt stekken. Afsnijden onder een afgeknipt blaadje of een luchtwortel, in een glaasje met water, twee weekjes wachten en in de grond zetten zodra de worteltjes een paar centimeters lang zijn.. Easy does it.

The phase of change

En toen kwam er een nieuwe fase.. Net op het moment dat je het een beetje in de vingers begint te krijgen en enige zelfkennis hebt gekregen over welke planten jou leuk vinden en welke niet (de Kokospalm, Erwtenplantje en de Bananenplant ik werden echt geen matties) kom je zelf in een andere fase terecht. De fase waarin ALLES anders moet, je interieur ineens te druk voelt, en ja… ook je plantjes voelen als teveel.

Wellicht was ik ietwat overspannen door de veeleisende plantjes, en het feit dat ze tóch nog niet allemaal gelukkig waren in ons huis heeft mijn ego wellicht gekrenkt.. Langzamerhand deed de tak intrede in mijn interieur. Steady as a rock, piept niet, en staat lekker te staan waar ik hem maar wil hebben. Hij is overal te vinden, geen bos is meer veilig als ik los loop buiten. Maar mijn liefde voor planten is en blijft groots, ik zit ook nog in Team Plant. Nog steeds zijn er veel planten in mijn interieur te vinden. Van onze plantenverzameling is Koningin Strelitzia mijn grootste trots, ook al groeit ze kalmpjes maar gestaag. 

Eind goed al goed

Dus.. to be or not to be? Dus de vraag, hou je van planten? Ben ik een plantlover, of toch niet meer? Ik blijf nog lekker even in deze midlifecrisis, hij bevalt me best prima. Team Tak matches Team Plant. Ze kunnen vaak prima samen, en als dat even niet gaat, dan verhuist er één van beiden naar een ander plekje.

Nog meer inspiratie

En als ik tóch nog even een tekort aan bladgroenkorrels heb, dan spiek ik graag bij andere plantlovers, zoals bij @wendy_studiozinnig. En natuurlijk bij Jellina @jellinadetmar, voor de echte junglevibes moét je daar even gluren! 

Foto: @jellinadetmar

Foto: @wendy_studiozinnig

Hou je van planten

Mocht je ook even in zo’n midlifecrisis zitten, hou je van planten of takken? Denk dan even terug aan deze blog. Het is een fase.. Ja, het is een fase..

Wil je meer leuke blogs lezen over planten? Check dan even deze link

Liefs Floor

Inspiratie: Floor @washplate